Άγχος: πόσο επηρεάζει την υγεία μας

Υπό συνθήκες δυναμικής ισορροπίας (πλέον ο όρος “ομοιόσταση” είναι παρωχημένος) επικρατεί ο κλάδος του παρασυμπαθητικού αυτόνομου νευρικού συστήματος. Είναι το σύστημα που ελέγχει τη θρέψη, την ανάπαυση και την αυτοΐαση.
Ο συμπαθητικός κλάδος είναι προορισμένος να λειτουργεί άμεσα και σποραδικά. Κάτι σαν διακόπτης εκτάκτου ανάγκης. Είναι το σύστημα που θα στείλει όλη την ενέργεια και το αίμα στους μυες. Θα επιταχύνει την παροχή ενέργειας και θα οξύνει τα αισθητήρια όργανα (μάτια κλπ)
Το πόσο γρήγορα γίνεται η μετάβαση από την παρασυμπαθητική κατάσταση στη συμπαθητική και μετά πάλι στην παρασυμπαθητική (όταν έχουμε διαφύγει του “κινδύνου”) είναι δείκτης υγείας. Όσο πιο άμεσα γίνεται η αλλαγή, τόσο καλύτερη η γενικότερη υγεία μας.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι (για να μην πούμε όλοι όσοι κατοικούν στις μεγαλουπόλεις), έχουν συμπαθητικοτονία δηλαδή το συμπαθητικό τους είναι μόνιμα ενεργοποιημένο και επικρατεί του παρασυμπαθητικού. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι λειτουργίες που ελέγχει το παρασυμπαθητικό αναστέλλονται (θρέψη, ανάπαυση και αυτοΐαση.

1. Το πεπτικό (και το ανοσοποιητικό) πέφτουν, έχουμε δυσκοιλιότητα, υποχλωρυδρία, δυσαπορρόφηση θρεπτικών συστατικών, τοξίνωση και έλλειμμα κυτταρικής ενέργειας. Ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τη “λιμοκτονία” και δίνει σήμα για κατανάλωση λιπαρών και γλυκών τροφών οι οποίες επιβαρύνουν ακόμα πιο πολύ το υπολειτουργόν πεπτικό ενώ τα παράσιτα και οι μύκητες επικρατούν στο έντερο (κάντιντα, ταινία, ασκαρίδες κλπ).

2. Τα επινεφρίδια εργάζονται χωρίς διάλειμμα (καφές, νικοτίνη, διεγερτικά κλπ) με αποτέλεσμα την πρόσκαιρη ή οριστική κατάρρευση. Αυτό σημαίνει αδυναμία διαχείρισης στρεσογόνων καταστάσεων ενώ οι φλεγμονές μαίνονται ανεξέλεγκτα αφού η κορτιζόλη των εξανλημένων επινεφριδίων δεν επαρκεί.

3. Στον πανικό ο οργανισμός θα χρησιμοποιήσει τις εφεδρείες θρεπτικών στοιχείων προκειμένου να μην πεθάνει. Δεν τον νοιάζει η μακροχρόνια υποβάθμιση της υγείας αλλά η βραχυχρόνια επιβίωση. Εφόσον συνεχιστεί αυτό, τα κύτταρα θα μειώσουν το μεταβολικό τους ρυθμό και θα αλλάξουν σε μια πιο ανθεκτική μορφή που “καίει λιγότερο” δηλαδή καρκίνος. Το ταλαιπωρημένο ανοσοποιητικό δε θα μπορέσει να τους αντιμετωπίσει διότι στο μεταξύ θα έχει απορρυθμιστεί από τις τροφικές δυσανεξίες και τις άπεπτες τροφές που θα μπαίνουν στην κυκλοφορία του αίματος λόγω “τρυπών” που θα έχουν κάνει σε αυτό τα παράσιτα και οι μύκητες (διαρρέον έντερο).

Η αληθινή και απόλυτη ΙΑΣΗ αυτής της κατάστασης χρειάζεται αυτοκριτική, συνειδητοποίηση, υπακοή στον έμπειρο ειδικό (ιατρό, φυσιοπαθητικό κλπ) και κυρίως χρόνο! (η σειρά αναφοράς μόνο τυχαία δεν είναι)

Η διάρκεια της αποκατάστασης συνήθως διαρκεί σε μήνες, όσα χρόνια “κουβαλάει” ο οργανισμός το πρόβλημα.

Πλέον ο “ασθενής” συμμαχεί με τον “θεραπευτή” για ένα κοινό μέτωπο όχι ενάντια σε μια αρρώστια, αλλά στον δρόμο της ΑΥΘΕΝΤΙΚΗΣ ΟΛΙΣΤΙΚΗΣ ΙΑΣΗΣ.

Νικόλαος Δαραδήμος

Βιολόγος BSc ΕΚΠΑ MSc Διατροφής Ανθρώπου ΓΠΑ Σύμβουλος Ευεξίας και Υγείας.

Πηγή: www.thinkhealthy.gr